10 February 2011

Σε τι χρειάζομαι ένα θεό; (12)

Johann Mathis, 68 ετών, μουσικός, Ried/Inn, Αυστρία, έγγαμος, τρία παιδιά


(Όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγή >>>, η απόδοση του
αρχικού κειμένου γίνεται ελεύθερα και με περικοπές!)


Θα γράψω διάφορα για τον εκκλησιαστικό μηχανισμό, αλλά όχι ως ανταγωνιστής! Δεν σκοπεύω να ιδρύσω οργάνωση που θα εισπράττει λεφτά και θα απαιτεί υποταγή, γονάτισμα, σταυροκόπημα, προσευχές, νηστείες, εξομολογήσεις και άλλες τέτοιες ταπεινώσεις.

Στη ζωή μου εξελίχθηκαν τα πράγματα όπως σχεδόν σε όλους: υποχρεωτικός νηπιοβαπτισμός χωρίς την έγκρισή μου, υποχρεωτικό μάθημα θρησκευτικών, επισκέψεις στις λειτουργίες, στο κατηχητικός κ.ο.κ. Για μένα και τους συμμαθητές μου ήταν οι σχολικές εξομολογήσεις μια μεγάλη περιπέτεια που με οδήγησε σταδιακά στην αποστασιοποίηση.

Η συνέχεια εξελίχθηκε όμως παραδοσιακά, εκκλησιαστικός γάμος, βάπτισμα των παιδιών, αν και όλα συνέβησαν επειδή το ήθελαν οι γονείς, οι συγγενείς, οι γείτονες, η κοινωνία. Όταν μένεις στο κοπάδι, δεν υπάρχει περίπτωση να σε βάλει στο μάτι ο κακός λύκος…

Περίπου στα 40 χρόνια μου είχα την ιδέα να διαβάσω τις χριστιανικές γραφές, ολόκληρες, χωρίς παραλείψεις. Ήδη στην αρχή κατάλαβα ότι πρόκειται για οφθαλμοφανείς ανοησίες, αφού ο καλός θεός δημιούργησε την Τρίτη μέρα τα χόρτα και τα δέντρα, αλλά την τέταρτη μέρα τον ήλιο, το φεγγάρι και τα άστρα στον ουρανό. Με αυτή την ανοησία γελάει κάθε μικρό παιδί, αφού χωρίς φως δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν ζώα και φυτά. Προφανώς ο θεός δημιούργησε τον Ήλιο ως φωτιστικό σώμα. Αλλά η θεόπνευστη γραφή ονομάζει τον Ήλιο και τη Σελήνη «φωστήρες», φωτοδότες, άρα είναι και η Σελήνη αυτόφωτο σώμα…

Το άλλο που δεν κατάλαβα ήταν, γιατί έπρεπε οι άνθρωποι του «εκλεκτού λαού», οι Ιουδαίοι, να περιτέμνονται. Αν είναι σωστό αυτό, έπρεπε οι άντρες να γεννιόνται με την περιτομή. Και, εκτός αυτού, θα έπρεπε και οι χριστιανοί να έχουν υιοθετήσει αυτή τη μεσανατολική «ιερή» τελετουργία…

Και ακόμα, αφού οι γραφές στα εβραϊκά, χριστιανικά και μωαμεθανικά «ιερά βιβλία» αποτελούν το λόγο του ενός και μοναδικού θεού, ποια εκδοχή από τις τρεις είναι σωστή; Και οι τρεις αποκλείεται να είναι, αφού αλληλοσυγκρούονται λογικά και ιστορικά… Εμείς ποια διαλέγουμε; Αυτή μέσα στην οποία γεννηθήκαμε, τυχαία…

Εκεί στα 40 χρόνια μου, ήδη παντρεμένος και με 3 παιδιά, άρχισα λοιπόν να σκέφτομαι αυτοδύναμα, χωρίς τις οπισθοδρομικές οικογενειακές και κοινωνικές παραδόσεις. Τότε άρχισα να σκέφτομαι ποιες πράξεις μου ήταν σύμφωνα με δικές μου αποφάσεις και ποιες ήταν ετεροπροσδιορισμένες, από μηχανισμούς που δεν τους είχα επιλέξει και οι οποίοι ήταν εμφανώς ιδιοτελείς. Αφότου έβαλα μπρος το μυαλό μου να δουλέψει, άλλαξε ο κόσμος γύρω μου!

Εδώ είναι το πρόβλημα με πολλούς ανθρώπους ότι αναζητούν ένα νόημα της ζωής και του κόσμου και γίνονται υποχείρια τσαρλατάνων και απατεώνων. Μπορεί καθένας να ψάχνει ένα, δέκα, πενήντα χρόνια για ένα νόημα και να μην το βρίσκει για τον απλό λόγο επειδή δεν υπάρχει.

Ούτε χρειαζόμαστε κάποιο νόημα, με εξαίρεση εκείνους που έκαναν την νοηματολογία επάγγελμα και ζουν σε βάρος των κορόιδων! Είμαστε μέρος της φύσης κι επειδή είναι δεδομένες η θέληση για επιβίωση και η ευχαρίστηση για τη ζωή, έχουμε ακριβώς το στήριγμα και το νόημα της ζωής: να τη ζήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα!

Αν υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη, αυτή που άλλοι ονομάζουν θεό, ας μας το ανακοινώσει αυτή η δύναμη κατ’ ιδίαν, σε καθένα ξεχωριστά. Δεν χρειαζόμαστε τη μεσολάβηση άλλων (σχεδόν αποκλειστικά ιδιοτελών) ανθρώπων, σίγουρα σήμερα όχι που η μόρφωση μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων είναι αναμφισβήτητη. Δεν χρειαζόμαστε παρεμβαλλόμενα πρόσωπα, οργανισμούς, μηχανισμούς, δεν χρειαζόμαστε μυθομανείς ή ψυχοπαθείς που (δήθεν) έβλεπαν στον ύπνο ή στο ξύπνιο τους όνειρα και έπαιρναν μηνύματα.

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι δεν βλάπτει που παρεμβάλλεται ένας μηχανισμός! Δεν θα έβλαπτε, αν δεν είχαμε την ιστορική εμπειρία των εγκλημάτων που προκάλεσαν οι οργανωμένες θρησκείες, κυρίως οι μονοθεϊστικές, οι οποίες έχουν και την αξίωση της μοναδικότητας και αποκλειστικής ορθότητας

Εννοείται, με την εγκατάλειψη της θρησκευτικής πίστης, δεν αισθάνθηκα οποιαδήποτε ανασφάλεια και φόβο. Φόβο για ποιο πράγμα, για ένα σιωπηρό και αδιάφορο και μάλλον ανύπαρκτο θεό; Φόβο για την εκκλησία και τους κληρικούς, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι διανοητικά προβληματικοί; Σαν παιδί σίγουρα θα είχα φόβους, με όλα αυτά που μας συμπίεζαν στο μυαλό για τιμωρία και εκδίκηση από τον «θεό της αγάπης»!

Όσοι άνθρωποι ενδιαφέρονται για το καλό των παιδιών τους και θέλουν να γίνουν ανεξάρτητα και αυτοδύναμα στη σκέψη, πρέπει να τα απομακρύνουν αμέσως από θρησκευτικά μαθήματα, οποιασδήποτε θρησκείας. Η πλύση εγκεφάλου που γίνεται στα σχολεία δεν αποβλέπει στην ενημέρωση για τη θρησκεία αλλά την επιβολή θρησκευτικής πίστης.

Στο επάγγελμά μου παρουσιάστηκαν μερικά προβλήματα με τις αντιθρησκευτικές και αντιεκκλησιαστικές θέσεις μου. Ως μουσικός έπρεπε να ταυτίζομαι, δήθεν, με τις απόψεις των ακροατών μου κι έτσι μερικοί δεν ήθελαν να τους παίξει μουσική ένας άθεος. Παλιά λέγανε, περίπου οι ίδιοι, «μην ψωνίζετε σε Εβραίους», τώρα βάλανε εμένα τον άθεο στη θέση των διωκόμενων. Έτσι πίστευαν ότι θα με εξανάγκαζαν να επανέλθω στο μαντρί του ποιμνίου ή ότι δεν θα έλεγα την άποψή μου, όποτε έκρινα σκόπιμο.

Είμαι απόλυτα βέβαιος, τόσο από τα ιστορικά δεδομένα, όσο και από τη λογική των γεγονότων ότι ο Ιησούς, στον οποίο αναφέρονται οι παπάδες, δεν υπήρξε ποτέ. Είναι εφεύρεση των μεταγενέστερων, οι οποίοι τον παραγέμισαν με αντιφατικές ιστορίες. Ο αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος ανέδειξε το μαγαζί και επέβαλε τι θα πιστεύουν οι πιστοί. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια που δημιουργήθηκαν με την πάροδο του χρόνου και χαρακτηρίστηκαν ως ιερές επιφοιτήσεις.

Στόχος της επιστήμης πρέπει να είναι η ανάδειξη του ψεύδους και της απάτης των θρησκειών και η προφύλαξη των ανθρώπων, ιδίως των παιδιών, από την εκμετάλλευση των ιδιοτελών μηχανισμών.