06 May 2009

Αδιέξοδα προκαλεί ο εναγκαλισμός εκκλησίας και κράτους

Διαχρονική οπισθοδρομικότητα


Το θέμα της καθαίρεσης του μητροπολίτη πρώην Αττικής κ. Παντελεήμονος αναμένεται να κυριαρχήσει στις συνεδριάσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου σήμερα, Τετάρτη, και αύριο. Η απόφαση του Αρείου Πάγου, βάσει της οποίας ο κ. Παντελεήμονας πρέπει να καθαιρεθεί και να επανέλθει στις τάξεις των μοναχών, βρίσκεται ήδη στα χέρια του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου.

Ο Αρχιεπίσκοπος, σύμφωνα με το άρθρο 160 περί εκκλησιαστικής Δικαιοσύνης που θεσπίστηκε το 1932, από την ώρα που παραλαμβάνει την απόφαση του δικαστηρίου πρέπει να ζητήσει από τον αντιπρόεδρο της Ιεράς Συνόδου μητροπολίτη Νικοπόλεως κ. Μελέτιο να συγκαλέσει το πρωτοβάθμιο Εκκλησιαστικό Δικαστήριο για να προχωρήσει εντός 15 ημερών στην καθαίρεση του κ. Παντελεήμονος και στη συνέχεια ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος να ενημερώσει σχετικά τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. (βλέπε πλήρες κείμενο στο in.gr >>>)
Ο εκκλησιαστικός μηχανισμός διατηρεί την προσκόλληση στην κρατική εξουσία για να απομυζά πλούτο και διοικητικές αρμοδιότητες, είναι όμως έτσι ταυτόχρονα υποχρεωμένος να εκτελεί τους νόμους του κράτους, το οποίο μπορεί να επεμβαίνει άμεσα στο εσωτερικό της εκκλησίας. Ό,τι κι αν κάνουν, είναι εκτεθειμένοι στα μάτια των πιστών και στην ευρύτερη κοινή γνώμη: Καθαιρούν τον καταδικασμένο και φυλακισμένο Παντελεήμονα, για τον οποίο δεν θα άξιζε να χαθεί δεύτερη κουβέντα, τότε έχουν γίνει οι ίδιοι υποχείρια της κρατικής εξουσίας. Δεν το πράττουν, όπως προβλέπει ο νόμος ή όπως επιθυμούν μερικοί μητροπολίτες, τότε είναι υπόλογοι για παράβαση καθήκοντος. Μόνοι τους έφεραν το μηχανισμό που ελέγχουν σε αδιέξοδο, αλλά η χρυσολατρεία και εξουσιολαγνεία είναι ισχυρότερες από κάθε επιταγή της λογικής.
(Στέλιος Φραγκόπουλος, Stelios Frangopoulos)